Zondag 11 september was het zover: de Open Monumentendag. Ook wij deden onze deuren open.
De dag was goed voorbereid. We hadden een looproute uitgezet, fototentoonstellingen gemaakt, een museum met gevonden voorwerpen verzameld en een pop-up café / cafetaria ingericht. 500 frikandellen, 400 kroketten, 600 bitterballen, 20 liter frituurolie, kilo’s aan stroopwafeldeeg, 150 flessen met cola, sinas en sap waren ingekocht, 100 leistenen waren beschilderd om als aandenken te verkopen en 500 flyers met de looproute lagen voor de bezoekers klaar. En natuurlijk was het hele stationsgebouw opgeruimd en schoongemaakt.
Gelukkig hebben we bij de voorbereidingen fantastische hulp van Dennis, Karmen, Joop, Hennie en Estefania gehad. Zij stonden op de open dag weer paraat, aangevuld met vrienden Claudia, Uwe, Angelika, Jürgen, Dorothee, Anja, Werner en Margot. Roland en Babette van Stucwerkstat stonden in het Fürstenbahnhof om te vertellen hoe zij het prachtige plafond gerestaureerd hebben.
De dag begon nog rustig met een ontbijt, maar die rust was om 9:15 uur voorbij: 50 Nederlanders in een toerbus waren in de buurt en wilden bij ons kijken. Daarna was het niet meer rustig. Om 10:30 uur had Estefania al ruim 300 bezoekers geteld en het bleef maar doorgaan. Auto’s stonden tot aan het einde van de straten geparkeerd. Uwe frituurde de ene na de andere frikandel. Claudia en Karmen hebben heel wat kopjes koffie gezet. Mensen stonden in de rij om de ruimtes in het gebouw te zien. Wat een belangstelling, en dat allemaal voor het stationsgebouw en ons.
Wij hebben zoveel complimenten en geweldige reacties gekregen. Meerdere bezoekers lieten een traantje hoe mooi wij het al opgeknapt hadden en dat daardoor herinneringen naar boven kwamen. Slik. Ontroerend. Daar doen we het voor.
We hebben met z’n allen de hele dag met een grote glimlach rondgelopen. Moe en, meer dan, voldaan sloten we om 16:30 uur de deuren. Estefania kon eerder die dag het tellen niet meer bijhouden, maar wij schatten in dat er zeker 1.500 bezoekers zijn geweest. Vijftienhonderd … Hoe waanzinnig is dat?